Inspanningsincontinentie

Zoals u wellicht wel weet, bestaan er verschillende soorten incontinentie. Inspanningsincontinentie, ook wel aangeduid met stressincontinentie, komt samen met aandrang- of urge-incontinentie het vaakst voor.

Inspanningsincontinentie: wat is het en hoe kan het behandeld worden?

Inspanningsincontinentie, ook wel aangeduid met stressincontinentie, komt samen met aandrang- of urge-incontinentie het vaakst voor. Heeft u last van urineverlies, dan is het verstandig om contact op te nemen met uw huisarts. Vast kunnen stellen of er inderdaad sprake is van inspanningsincontinentie of een andere vorm van urineverlies is namelijk essentieel voor de behandeling van het probleem. In de tussentijd kunt u gebruikmaken van betrouwbaar incontinentiemateriaal.

Wat is het inspanningsincontinentie precies?

Inspanningsincontinentie, wat is het nu eigenlijk? Door de term waarmee dit probleem eveneens wordt aangeduid, stressincontinentie, wordt vaak ten onrechte gedacht dat deze vorm van incontinentie met psychische stress te maken heeft of daar zelfs geheel door wordt veroorzaakt. Psychische factoren spelen echter geen rol. Urineverlies wordt bij inspanningsincontinentie namelijk veroorzaakt door fysieke activiteiten, die de druk in de buik doen toenemen. Dit kan sporten zijn, maar ook gewoon wandelen. Hard hoesten, niezen of lachen kan ook tot urineverlies leiden. De hoeveelheid urine is vaak beperkt. Inspanningsincontinentie komt enkel voor wanneer u wakker bent.

De symptomen van inspanningsincontinentie

Inspanningsincontinentie is te herkennen aan enkele symptomen, die per persoon uiteraard kunnen verschillen, zowel in aanwezigheid als hevigheid daarvan. Kenmerken van inspanningsincontinentie zijn urineverlies tijdens activiteiten die druk in de buikstreek tot gevolg hebben. Dit zijn de hierboven genoemde activiteiten als sporten, wandelen en hoesten, maar ook het optillen van (redelijk) zware voorwerpen en het maken van plotselinge bewegingen kunnen bij inspanningsincontinentie tot het verlies van urine leiden. Een ander kenmerk is het vaak naar het toilet gaan. De symptomen zijn gelukkig goed te behandelen.

Wat kunnen oorzaken van inspanningsincontinentie zijn?

Inspanningsincontinentie ontstaat door het verminderd functioneren van de blaassluitspier of door een verzwakking van de bekkenbodemspieren. Voornamelijk vrouwen hebben last van inspanningsincontinentie. Hun bekkenbodemspieren hebben tijdens zwangerschappen, bevallingen en de overgang dan ook heel wat te verduren, waardoor ze hun kracht kunnen verliezen. Andere oorzaken van inspanningsincontinentie kunnen zijn: ouderdom, langdurig persgedrag door constipatie en overgewicht. Die laatstgenoemde kan de directe oorzaak van inspanningsincontinentie zijn, maar draagt in veel gevallen ook bij aan de verergering van de plasklachten.

Urineverlies bij mannen en vrouwen

Zoals gezegd komt inspanningsincontinentie vaker voor bij vrouwen. Vooral bij vrouwen die in de overgang zijn of deze al hebben gepasseerd worden deze plasproblemen vastgesteld. Dit komt vaak door een bekkenbodemverzakking, maar ook de verminderde oestrogeenniveaus op deze leeftijd spelen daarin een belangrijke rol. Een bekkenbodemverzakking heeft invloed op de organen in de buikholte, wat extra druk veroorzaakt. Inspanningsincontinentie bij mannen ziet men vaak na een operatieve ingreep aan de prostaat, wanneer daarbij zenuwschade is opgetreden. Bestralingen in het kader van de behandeling van prostaatkanker kunnen tevens inspanningsincontinentie veroorzaken. 

Wat is de bekkenbodem precies?

Aangezien bekkenbodemproblematiek zo regelmatig ten grondslag ligt aan inspanningsincontinentie, lichten we de functie van de bekkenbodem hier kort toe. De bekkenbodem is eigenlijk een spierplaat die u ook wel als een hangmat kunt zien. Hij sluit de bekkenopening af en biedt daarmee ondersteuning aan de organen in de onderbuik. Uw blaas is er daar één van. Ook heeft de bekkenbodem een belangrijke functie bij het openen en sluiten van uw plasbuis, maar ook anus en bij vrouwen de vagina. Bij inspanningsincontinentie sluit deze spierplaat niet meer naar behoren, waardoor urineverlies optreedt.

Het vaststellen van inspanningsincontinentie

Constateert u dat er bij u sprake is van incontinentie? Dan is het van belang contact op te nemen met uw huisarts. Hij of zij kan vaststellen of er sprake is van inspanningscontinentie of een andere vorm van plasproblematiek. Uw huisarts zal u vragen stellen over uw leefstijl, medische geschiedenis en huidige plasproblemen en zal u dikwijls vragen gedurende enkele dagen een mictiedagboek -ook wel bekend als plasdagboek- bij te houden. Ook zal de huisarts bij het onderzoek naar inspanningsincontinentie uw blaas controleren. Bij vrouwen zal er een inwendig onderzoek via de vagina worden uitgevoerd.

De behandeling van inspanningsincontinentie

Gelukkig kan inspanningsincontinentie prima worden behandeld. Houdt u dit dan ook voor ogen wanneer u uit schaamte twijfelt over een huisartsbezoek. Het behandelen van inspanningsincontinentie is gericht op het verstevigen van de bekkenbodemspieren. In de meeste gevallen gebeurt dit middels bekkenbodemoefeningen. Hierin wordt u begeleid door een bekkenfysiotherapeut. De oefeningen kunt u zelf thuis uitvoeren. Dit dient dagelijks te gebeuren, ook wanneer uw inspanningsincontinentie is verdwenen of bijna is verdwenen. Mensen met overgewicht krijgen daarnaast ook het advies om af te vallen. Inspanningsincontinentie kan niet met medicijnen worden behandeld.

Operatiemogelijkheden

Blijkt dat uw inspanningsincontinentie niet door uw bekkenbodem, maar door een probleem met uw plasbuis wordt veroorzaakt? Dan is het mogelijk een zogeheten TVT-/TOT-operatie te ondergaan, waarbij er een kunststof bandje om uw plasbuis wordt aangebracht. Deze heeft als doel uw plasbuis te ondersteunen in het uitvoeren van zijn afsluitfunctie. Neemt de druk in uw blaas toe, dan wordt de plasbuis middels dit bandje dichtgeduwd. De operatie duurt maar kort en is nauwelijks belastend. Zodra u zelf weer kunt plassen, mag u naar huis. Herstelperiode van een maand, waarin plassen nog pijnlijk kan zijn. Na de herstelperiode bezoekt u de bekkenfysiotherapeut.

Het gebruik van incontinentiemateriaal bij inspanningsincontinentie

Gedurende de behandeling van uw inspanningsincontinentie, of in de periode naar aanloop van uw operatie, wilt u uw leven uiteraard zo normaal mogelijk leiden. Vandaag de dag bestaat er een brede keuze aan materialen waarmee u de negatieve gevolgen van uw inspanningsincontinentie kunt ondervangen. Er bestaan verschillende soorten incontinentiemateriaal. De inlegkruisjes en de pants, ook wel incontinentiebroekjes genoemd, worden door mensen met inspanningsincontinentie het vaakst gebruiken. Op de verpakking van deze materialen staat aangegeven voor welke hoeveelheid urineverlies ze geschikt zijn. 

Bekijk hier alle TENA Pants.
Klik hier voor TENA Lady materiaal
Volg deze link voor TENA Men

Algemene tips bij inspanningsincontinentie

Behalve een behandeling kunnen leefstijlveranderingen ook een gunstige invloed op inspanningsincontinentie hebben. Zoals al eerder genoemd, heeft afvallen een bewezen positief effect op deze vorm van urineverlies. Overtollig buikvet kan op uw bekkenbodemspieren drukken en deze (verder) verzwakken. Daarnaast is het bij inspanningsincontinentie belangrijk dat u voldoende blijft drinken, ook al bent u wellicht geneigd juist het tegenovergestelde te doen. Voldoende vochtinname zorgt voor een gezond functionerende blaas en vermindert het risico op extra druk in uw buikwand door eventuele obstipatie.